Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Digitalis purpurea & Jacobaea erucifolia

fotò
fotò
Gant-de-Nosto-Damo

Digitalis purpurea

Plantaginaceae Scrophulariaceae

Àutri noum : Erbo-di-campano, Escalapet, Peteirolo, Digitalo, Campano.

Noms en français : Digitale pourpre, Grande Digitale.

Descripcioun :
Aquelo poulido digitalo s'atrovo pas (o plus ?) au nostre. Se pòu pamens, e dificilamen, trouba à l'uba de noste relarg, dins la Valado dóu Rose. Lou mai estounant èi que s'atrovon proun de noum en prouvençau emé forço descripcioun (TdF), alor que lis anciàni floro la citon pas jamai.

Usanço :
L'erbo-di-campano es uno planto forço empouisounanto bèn couneigudo pèr soun acioun sus lou cor. Quàuqui flour abaston pèr faire un arrèst cardia. Acò s'apren à la digitalino que dèu èstre bèn dousado pèr servi en medecino. Avans de counèisse aquelo prouprieta, li fueio de digitalo servien pèr sóuda li plago meme li pu marrido.

Port : Grando erbo
Taio : 60 à 200 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico

Gènre : Digitalis
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Remarco : fotò
Jun à setèmbre

Liò : Bos clar - Campas
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Subre-atlantico
Ref. sc. : Digitalis purpurea L., 1753

fotò
fotò
Seniçoun(-di-fueio-de-rouqueto)

Jacobaea erucifolia

Asteraceae Compositae

Nom en français : Sénéçon à feuilles de roquette.

Descripcioun :
Aquéu seniçoun, proun coumun, que flouris en fin d'estiéu e dóu tèms de l'autouno, trachis dins lis ermas, en ribo de camin e de ribiero. Sa souco rebalo au sòu e fai de gròssi coulounìo. Se destrìo de l'erbo-de-sant-Jaume bonodi si fueio pelouso acabado pèr de dènt mai longo que larjo, si bratèio escartado e pièi sis akène pelous tambèn. Coumpara emé l'erbo-de-sant-Jaume que trachis souleto.

Usanço :
Coume sa cousino, l'erbo-de-sant-Jaume, lou seniçoun-di-fueio-de-rouqueto es uno planto empouisounanto, mai avèn pas trop d'entresigne. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Jacobaea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 12 à 15 mm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Ermas - Champ - Ribiero - Camin
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Jacobaea erucifolia (L.) P.Gaertn., B.Mey. & Scherb., 1801 (= Senecio erucifolius L., 1755 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
RR
CCC
CCC
C
CC
C
C

Digitalis purpurea & Jacobaea erucifolia

RRR
ges
ges
ges
ges
ges
ges
ges

Coumpara Gant-de-Nosto-Damo emé uno autro planto

fotò

Coumpara Seniçoun(-di-fueio-de-rouqueto) emé uno autro planto

fotò